De afgelopen twee weken heb ik dagelijks een filmpje gepost op Facebook over het omarmen van je Interne Criticus. Ook voor mij was dit erg leerzaam aangezien dit een hoop druk gaf om te presteren en consistent door te gaan met het maken en posten van filmpjes, iets wat ver buiten mijn comfortzone ligt.
realisatie
Voor mij was het dus net zo leerzaam als voor de kijkers en ik wil de grootste realisatie daarin graag met jullie delen:
Hoe meer je buiten wilt zijn: voluit leven, je dromen achterna, leren, groeien en ondernemen, hoe meer je ook binnen moet zijn: rust nemen, bewegen, lief zijn voor jezelf, jezelf zien, accepteren en waarderen.
Wat ik hiermee bedoel is het volgende: Elke keuze die je maakt is eigenlijk dezelfde: vul ik mijn behoefte aan veiligheid, zekerheid, rust en ruimte in of kies ik voor vrijheid, groei, autonomie en bijdragen aan een groter geheel.
Zelfs als forens met je koffie to Go speelt deze keuze. Kies ik iets nieuws of kies ik de vertrouwde cappuccino. Met een beetje chargeren komt elke keuze op deze tweedeling neer.
Behoeften eisen invulling
Nu ben ik de eerste die mijn voorkeur uitspreekt voor het wat vaker kiezen van de 2de optie. Kiezen voor vrijheid, groei, bijdragen en autonomie en tegelijkertijd is dit moeilijk. Waarom? Omdat die andere behoeften, waar je dus niet voor koos, op de tocht komen te staan en dit zulke wezenlijke behoeften zijn dat ze invulling eisen.
Natuurlijk kan je deze behoeften negeren en sommigen houden dit heel lang vol. Meer mensen crashen op een gegeven moment, hun geest of lichaam zegt: HO, nu wil ik aandacht. Het gevolg is: depressie, burn-out, oververmoeidheid en al die andere klachten die te maken hebben met te veel buiten aan het werk zijn.
Alleen maar met binnen bezig zijn is net zo destructief, de hang naar veiligheid en stabiliteit maakt dat mensen te lang dat flutbaantje blijven houden, in een verstofte relatie blijven hangen en geen enkele verandering aangaan. De consequentie van eindeloze cappuccino’s is een rusteloosheid en onvervuldheid met grote kans op verbittering en spijt.
Het antwoord ligt natuurlijk in het midden: Wel die keuze maken voor Buiten, ga voor je autonomie, vrijheid en groei en tegelijkertijd wordt steeds beter in het zorgen voor je Binnen.
Voluit leven
Voluit leven is niet eenvoudig. Je loopt steeds tegen beperkingen aan, zowel in jezelf als buiten je. Afwijzing, falen en uitsluiting dreigt en gebeurt doordat je de status quo probeert te doorbreken. Goede kans dat je je soms eenzaam voelt omdat je de enige bent op je eigen pad. Daarin moeten we dus voor onszelf zorgen: Ga dit allemaal aan, leef voluit en zorg daarin voor je binnenwereld, luister naar jezelf, ga een stuk fietsen of ga vroeg naar bed.
Veel van ons gebruiken TV en (online)spelletjes voor afleiding en rust en dit is prima alleen zorg ook voor een activiteit met minder prikkels. Ik merk zelf dat ik niet echt contact met mezelf krijg tijdens tv kijken of gamen. Daarvoor is lezen, wandelen, fietsen of mediteren veel effectiever.
Om te leren hoe je lief voor jezelf kan zijn en dus beter worden in binnen zijn, geef ik regelmatig Zelfempathie-dagen, waar je een techniek leert om om te gaan met nare gevoelens!