Misschien vraag je je af wat dat is, zo’n autonome relatie en wat de voornaamste verschillen zijn. Dit artikel is deels een samenvatting van meerdere blogs. Meerdere kopjes leiden naar hun originele artikel.
Afhankelijkheid
Veel mensen hangen hun geluk op aan hun relatie. Ze denken alleen gelukkig te zijn als ze iemand hebben. Als ze single zijn voelen ze zich niet ‘heel’. Een relatie is dus vooral een oplossing om jezelf ‘heel’ te maken. Het doel is dus helemaal geen liefde of verbinding maar het bedekken van je eigen onafheid. Zodra je eerst jezelf heelt en dan pas een relatie aangaat is die afhankelijkheid er niet(of tenminste veel minder) en dan is er veel meer ruimte voor echte verbinding en liefde.
Verantwoordelijkheid
Veel partners passen zich steeds meer aan aan hun wederhelft. Mannen ruimen steeds meer hun sokken op of gaan steeds minder met hun vrienden naar de kroeg, omdat hun lief dat lastig vind. Vrouwen gaan harder hun best doen, koken, schoonmaken, zorgen en op hun tenen lopen om de man te pleasen. Ze doen dit uit liefde en als ‘investering in de relatie’ maar wat ze vooral doen is het vervelende gevoel van de ander oplossen.
We zijn echter zelf verantwoordelijk voor onze gevoelens en daar hoeft de ander niets aan te doen. Het risico aan dit aanpassen is dat mensen niet meer helemaal zichzelf zijn. Ook de zelf waar je verliefd op was, verdwijnt steeds meer naar de achtergrond.
In een autonome relatie laat je dingen aan de ander. De ander hoeft niets voor je op te lossen en jij niet voor hem. Als je boos of geïrriteerd bent over iets wat de ander doet, besef je je dat dit jouw boosheid is en dat je er dus zelf iets mee moet. Je onderzoekt waar de boosheid vandaan komt en als je dat ziet, heb je de volgende keer minder last van zijn vuile sokken of dat het eten niet klaarstaat als je thuiskomt.
Ruzie
In veel relaties zijn ruzies eigenlijk ongewenst. Omdat veiligheid en harmonie zo belangrijk zijn in relaties worden ruzies als inbreuk daarop gezien. In een autonome relatie is ruzie en wrijving een middel om iets over jezelf te leren en de relatie te verbeteren. Beide partijen nemen tijdens/na een ruzie verantwoordelijk voor hun eigen stukken en zo helpen ze elkaar te groeien.
Vreemdgaan
De grootste bedreiging van een normale relatie is waarschijnlijk vreemdgaan. Waar de grens van vreemdgaan precies ligt verschilt per relatie maar als je met een ander slaapt is dat meestal het eind van de relatie. De eis om monogamie is gericht op veiligheid. Veel mensen zijn zo bang voor het idee dat hun partner ook anderen begeert, dat ze dat door dreigementen en eisen proberen loyaliteit af te dwingen. Gevolg: Je weet nooit zeker of je partner trouw is door ware loyaliteit of alleen uit angst voor de gevolgen.
In een autonome relatie is vrijheid zo belangrijk dat er geen eisen over vreemdgaan zijn. Dit betekent niet dat er veel rondgeslapen wordt, alleen dat je zelf besluit te gaan voor de relatie en alles met je partner wilt uitzoeken. Het is dan dus een persoonlijke keuze om monogaam te blijven. Mocht je dan toch met een ander in bed belanden is dit een uitdaging. Al onze ideeën en gevoelens over niet goed genoeg zijn, niet voldoen en eenzaamheid worden wakker gekust en daar moeten we een antwoord op zien te vinden. De vreemdganger kan zich afvragen wat hij mist in zijn relatie dat hij besloot vreemd te gaan en heeft misschien nog wat te doen op het gebied van genieten wat je hebt of de illusie dat er altijd meer/beter/mooier te krijgen is.
Blijven
Relaties zijn niet zo stabiel meer als ze ooit waren. Door ons idee van vrijheid gaan we steeds makkelijker weg. Als dingen spannend worden of niet leuk zijn, pakken we onze biezen. We denken te vertrekken omdat de ander stom of vervelend is, maar we vertrekken voornamelijk omdat we onze eigen pijn niet meer willen voelen.
Het probleem is dat die pijn niets met je partner te maken heeft en dat het in een volgende relatie ook weer opkomt. Pas als we beseffen dat relaties een hoop pijn wakker maken, doordat er iemand veel bij je is en dichtbij komt, kunnen we door die pijn heen en kunnen we groeien. Daar gaan we met een autonome relatie vanuit.
In een autonome relatie zijn we daar bewust van en gebruiken we de relatie juist voor het verlichten en onderzoeken van die pijn. Pas als je partner je niets meer leert, je hebt geaccepteerd dat dingen zo zijn als ze zijn en daarin verder wilt, kan een relatie ophouden.
Voordeel van een autonome relatie
Als je dit zo leest kan ik me voorstellen dat je je afvraagt of zo’n autonome relatie wel zo leuk is. Het is een redelijke vraag, want ja, soms is het pittig. Wat je ervoor terug krijgt is het gelukkig meer dan waard. Het is fijn te weten dat je een relatie hebt die niet aan zijn eigen regels stuk gaat, wat in reguliere relaties meestal het geval is.
Door de vrijheid die je geeft en krijgt kan je echt jezelf zijn en is de ander ook zichzelf. Hoe echter mensen zijn, hoe leuker, over het algemeen. Je krijgt dus een relatie met de leukste versie van je partner. Daarnaast is een verbinding zonder afhankelijkheid van een schoonheid en een diepte die nauwelijks te bevatten is. Paulo Coelho doet een goede poging om het te beschrijven in het boek Aleph, al snapte ik dat pas toen ik het meemaakte.
Naast de voordelen in je relatie, groeit alles erbuiten ook mee. Alle stukken die je in je relatie integreert geven je ook voordeel in de rest van je leven. Als je een veeleisende vriendin hebt en je leert hiermee omgaan, trek je je baas ook veel beter. Als je vriend een sloddervos is, wordt die rommelige collega ook beter te handelen enzovoorts. Zeker een aanrader dus!
Ben je benieuwd naar de stappen die jij kan zetten voor een autonome relatie(of je nu bezet bent of single), laat je e-mailadres achter en dan spreek ik je binnenkort!
Geef een reactie