Ik kwam gisteren dit artikel tegen over ongevraagd advies en dit sluit erg aan op hoe hier binnen de Geweldloze Communicatie over gedacht wordt. Interessant om te lezen! Vraag jezelf eens af of advies hetgeen is wat de ander(die wellicht in tranen zijn/haar verhaal doet) op dat moment graag wil.
Artikel over ongevraagd advies (in het Engels)
Op het laatst geeft ze alternatieven voor wat je dan kan zeggen, waar ik het niet altijd mee eens ben. Ze kiest hier voor het uiten van het eigen gevoel in plaats van empathisch in te gaan op het gevoel wat er bij de ander leeft.
Zo geeft ze bijvoorbeeld de zin: I’m sad to see how this is affecting you and I want to help.
(Ik vind het verdrietig om het effect op jou te zien en ik wil je graag helpen)
Ze begint hier de zin met ‘ik’ en het gaat dus al niet meer echt over diegene die voor steun naar je toekomt. Mijn voorkeur zou hebben: Voel je je .. omdat je graag had gewild dat … . Dit maakt dat de aandacht helemaal bij de ander blijft en die gezien/gehoord wordt in wat er echt leeft. Meestal is dat meer waar we behoefte aan hebben dan goedbedoeld advies.
Dus als je echt denkt dat je goed advies voor iemand hebt, vraag dan eerst of hij/zij het wil horen. Het voorkomt dat jij je energie verspilt aan iemand die niet geïnteresseerd is en maakt dat het om de ander blijft gaan en niet over jouw behoefte aan bijdragen en helpen. Waarschijnlijk levert dat een meer bevredigend effect dan ongevraagd advies!