Verantwoordelijk voor je eigen gevoel?
» » » Verantwoordelijk voor je eigen gevoel?

Verantwoordelijk voor je eigen gevoel?

Geplaatst in: Persoonlijke ontwikkeling | 0
  • Je vriend(in) gaat vreemd
  • Je baas noemt je een lapzwans
  • Je wordt niet uitgenodigd voor een feestje

Allemaal redenen waar je waarschijnlijk niet blij van wordt. Ons gevoel lijkt de hele dag onder invloed te staan van mensen om ons heen. De een heeft er meer last van dan de andere maar onze emoties schommelen de hele dag heen en weer. Als je dit doortrekt zijn we eigenlijk speelbal van het gedrag van anderen. De ander heeft de macht om ons goed of slecht te laten voelen. Vanuit dat idee doen of laten we van alles omdat anderen misschien boos of verdrietig worden en dan voelen we ons ook kut(bijv. om je partner te pleasen naar je schoonouders gaan).  Dit is misschien wel onze voornaamste manier om onze autonomie en vrijheid weg te geven!

Al hoewel je voortdurend ziet gebeuren, bij jezelf en ander en het vaak waar lijkt te zijn, is dit toch niet zo.

Hoe het wel zit:

Ik reageer heel anders als een dronkenlap op straat me uitscheld dan als mijn beste vriend dat zou doen, zelfs al gebruiken ze dezelfde intonatie en woorden. Blijkbaar is niet alleen wat en wie het zegt belangrijk, maar ook wie het zegt. Wat is nou het verschil tussen die twee? Die dronkenlap vervult niet echt één van mijn behoeften, in tegenstelling tot mijn beste vriend. Die levert mij goedkeuren, verbinding, vriendschap enzovoorts. Waarschijnlijk heb je ook meer last van je baas die boos op je is dan als een collega zich aan je ergert. De baas gaat uiteindelijk over je baan en daarmee over je financiële zekerheid.

Als die vriend mij uitscheldt staan al die behoeften die hij voor me invult ineens op losse schroeven, want misschien is hij wel zo boos dat hij wegloopt! Ik ben bang voor verlies van een persoon die mijn behoeften invult en daar komen al die gevoelens vandaan. Misschien kan je je rationeel nog wel bedenken dat boosheid vaak niet zo lang duurt en dat het weer goed komt, maar diep van binnen ben je bang dat het niet meer goed komt en je jouw ingevulde behoeften kwijtraakt.

Hetzelfde werkt het voor je vriend(in) die vreemdgaat. Ook dat maakt dat jouw ingevulde behoeften op de tocht komen te staan. Misschien vind hij die ander wel leuker en komt hij niet meer terug! Opeens ben je dan weer vrijgezel en heb je niemand meer om lief voor je te zijn, met je te vrijen of je een schouder om uit te huilen biedt. Mijn reactie is naast verdriet ook vaak verontwaardiging en boosheid: dat doe je me toch niet aan, je laat me in de steek enzovoorts. Schijnbaar heb ik bewust of onbewust mijn partner verantwoordelijk gesteld voor de invulling van een aantal van mijn behoeften. Het is alsof ons leven een toneelstuk is en we als regisseur iemand een rol geven. We vertellen de acteur niet (altijd) welke rol hij speelt en toch verwachten we dat hij het foutloos speelt. Fascinerend eigenlijk hé!?

De conclusie is dus dat onze behoeften ons iets doen voelen, niet anderen of de situatie.

Het omgekeerde is natuurlijk ook waar. Als ik iets doe waar anderen boos of verdrietig om worden, dan speel ik dus even niet de rol die de ander van me verwachtte. Niet echt mijn probleem dus! De ander zegt dan vanuit boosheid misschien wel iets wat me raakt, wat dan wel weer mijn probleem is!

Denk je eens in, een wereld waarin jij niemand kan kwetsen en anderen jou niet kunnen kwetsen. Jeetje wat zou ik me vrij voelen! Nooit meer dingen doen voor de lieve vrede en nooit meer dingen laten om bonje te voorkomen! In zo’n wereld wil ik graag leven! Het enige wat hiervoor nodig is is een nieuw gezichtspunt. Namelijk: Ik ben verantwoordelijk voor alles wat ik voel, jij bent verantwoordelijk voor wat jij voelt. Onafhankelijk van waar het vandaan komt!

Mijn blog van vorige week ging over verantwoordelijkheid nemen voor de situaties in je leven om je doeltreffendheid en helderheid te vergroten. Met verantwoordelijkheid voor je innerlijk leven maak je de weg vrij voor grotere autonomie en vrijheid!

Om jezelf een beetje leuk te blijven vinden, ook als je een keer niet zo verantwoordelijk was, is zelfempathie heel belangrijk. Om in de stemming te komen kan je alvast dit nummer van Harry Jekkers luisteren:  https://www.youtube.com/watch?v=JmtPXcsitqs

Geef een reactie